نحوه برخورد با شرایط محیطی هنگام قرار دادن پوشش بتنی چگونه است؟

پوشش بتنی مانند سایر موارد مشمول همان توصیه‌های کلی صنعت برای روش‌های بتن‌ریزی در هوای گرم و سرد هستند. برنامه ریزی و اجرای صحیح برای به حداقل رساندن اثرات منفی تغییرات آب و هوایی بر روی استقرار، یکپارچه سازی، تکمیل، پخت و توسعه استحکام ضروری است.

هنگام برنامه ریزی پیرامون اثرات شرایط محیطی بر روی ساخت و ساز پوشش بتنی؛ یک عامل کلیدی که باید در نظر گرفته شود، جرم دال موجود است. در آب و هوای سرد و گرم، صفحات رویه و پایه معمولا در دماهای متفاوتی قرار می‌گیرند اما در طول پخت به تعادل حرارتی می‌رسند. به طور معمول، دال پایه قسمت اعظم دال مرکب (به هم چسبیده یا غیرپیوند شده) را تشکیل می‌دهد، بنابراین نمی‌توان از تهویه دال پایه قبل از ساخت چشم پوشی کرد.

پوشش‌های نازک‌تر بتنی ممکن است در برابر مسائل مربوط به دما حساس‌تر باشند. دال پایه سرد می‌تواند به دلیل گیرش با تاخیر، کاهش استحکام یا حتی یخ زدن پوشش در صورت‌عدم تنظیم مناسب، مشکلات تکمیلی ایجاد کند. دال پایه داغ می‌تواند منجر به سفت شدن سریع شود که بر کارایی، تثبیت، تکمیل و چسبندگی تأثیر منفی می‌گذارد.

توصیه‌های صنعت برای مقابله با هوای گرم و سرد به خوبی مستند شده است. با این حال، قرار دادن بتن در معرض خطرات دیگر مرتبط با آب و هوا مانند باران است که صنعت تقریبا در مورد آن‌ها ساکت است. پیش‌بینی آب و هوا دشوار است و مکان‌ها اغلب زمانی رخ می‌دهند که احتمال بارندگی وجود داشته باشد تا نیازهای برنامه پروژه را برآورده کند. زمان، مدت و شدت یک طوفان باران همه متغیرهای مهمی هستند که می‌توانند بر موفقیت یک مکان تاثیر بگذارند.

پوشش بتنی: قرار گرفتن در معرض باران

در بیشتر شرایط، اگر آب باران اضافی قبل از اتمام کار حذف شود، مکان‌های پوشش بتنی در معرض باران آسیبی نمی‌بینند. با توجه به تحقیقات، اگر سطح بتن خیس به نظر برسد، آب باران باید حذف شود تا امکان ادامه کار تکمیل شود. نگرانی رایج این است که باران ممکن است نسبت آب به سیمان محل قرارگیری را افزایش دهد و در نتیجه استحکام کمتر، انقباض بیشتر و سطح ضعیف‌تر را به همراه داشته باشد. این ممکن است درست باشد اگر آب نتواند یا قبل از اتمام پاک شود. با این حال، پیمانکاران نشان داده‌اند که وقتی اقدامات احتیاطی برای حذف آب اضافی انجام می‌شود، چنین نیست. متداول‌ترین اقدامات احتیاطی این است که بتن را با بهترین روان کننده بتن مخلوط کنید یا اجازه دهید در معرض باران قرار بگیرد و آب اضافی را قبل از اتمام کار حذف کنید.

در صورت امکان، محل قرارگیری را می‌توان با پلاستیک پوشاند تا تماس با باران به حداقل برسد. در حالی که این عمل خوبی است، استفاده از پلاستیک ممکن است دشوار یا غیرممکن باشد اگر کارگران نتوانند روی سطح راه بروند، ورق‌ها به اندازه‌ای پهن نیستند که تمام عرض محل را بپوشانند یا تقویت‌کننده یا سایر نفوذها از روی سطح بیرون زده باشند. برخی از پیمانکاران همچنین نسبت به استفاده از پلاستیک هشدار می‌دهند زیرا گرما را حفظ می‌کند و می‌تواند باعث گیرش سریعتر سطح شود.

یک تخته تازه را می‌توان با پلاستیک پوشاند تا از سطح در هنگام طوفان باران غیرمنتظره محافظت کند. آب اضافی باران را می‌توان با استفاده از شیلنگ باغبانی یا سایر ابزارهای مسطح مانند اسکاج و یک صفحه عایق صلب از سطح دال تازه حذف کرد.

بسیاری از پیمانکاران سطح را بدون پوشش رها می‌کنند و اجازه می‌دهند در معرض باران قرار بگیرند. آب باران مانند آب سرازیر شده توسط دال جذب نمی‌شود اما باید تبخیر شود یا قبل از اتمام کار حذف شود. برخی از پیمانکاران دوست دارند تا آب اضافی را حذف کنند، در حالی که برخی دیگر ترجیح می‌دهند از اسکاج یا عایق فوم سفت و سخت برای هدایت آب از دال استفاده کنند. ممکن است مقداری خمیر سطحی با آب اضافی پاک شود، اما این معمولا مشکلی نیست زیرا تکمیل اضافی معمولا خمیر بیشتری را روی سطح می‌آورد.

پیمانکاران هرگز نباید سیمان خشک را روی سطح پخش کنند تا به جذب آب اضافی باران کمک کند. در حالی که سیمان ممکن است با آب باران اضافی واکنش نشان دهد، خمیر حاصل ممکن است در سطح دال ادغام نشود. این موضوع منجر به سطحی بی‌کیفیت می‌شود که اغلب مستعد پوسته پوسته شدن و لایه برداری است.

پوشش بتنی: آب و هوای گرم

در شرایط آب و هوایی گرم، بر مدیریت زمان گیرش بتن و به حداقل رساندن اتلاف رطوبت از محل قرارگیری تاکید می‌شود. ساده‌ترین راه برای خلاصه کردن توصیه‌های هوای گرم برای ساخت پوشش بتنی؛ کار در مراحل (پیش قرار دادن و پس از قرار دادن) است.

ملاحظات بتن ریزی در هوای گرم در مرحله پیش از جاگذاری شامل برنامه ریزی ساخت و ساز، طراحی مخلوط بتن و تهویه دال پایه است. مخلوط‌های پوشش بتنی که با سرعت سرازیر شدن کم طراحی شده‌اند، به‌ویژه در برابر مسائل رایج هوای گرم مانند انقباض پلاستیک، پوسته شدن و زمان گیرش ناسازگار حساس هستند. این مخلوط‌ها عموما دارای نسبت آب به مواد سیمانی کم (w/cm) و مقدار ریزدانه بالایی از سنگدانه‌ها و الیاف هستند. همیشه توصیه می‌شود که از یک مجموعه با درجه‌بندی خوب با بزرگترین اندازه ممکن برای برنامه استفاده کنید. این امر تقاضای آب و کارایی را برای محتوای آب معین بهبود می‌بخشد.

تهویه دال پایه یکی از مهمترین ملاحظات هنگام قرار دادن پوشش بتنی در هوای گرم است. تهویه مطبوع بسته به طرح رویه متفاوت خواهد بود. پوشش‌های چسبانده شده از شرایط دمایی و رطوبتی بهره می‌برند در حالی که تنها شرایط دما برای دال‌های چسبانده نشده لازم است. برخی از ایستگاه‌های هواشناسی قابل حمل، شرایط محیطی را اندازه گیری می‌کنند و اجازه می‌دهند دمای بتن ورودی، نرخ تبخیر را در طول بتن ریزی فراهم کند.

تهویه رطوبت دال پایه برای تاپینگ‌های چسبانده شده، از دست دادن رطوبت از رویه را کاهش می‌دهد و می‌تواند با خنک کردن دال پایه به طولانی شدن زمان گیرش مخلوط رویه کمک کند. هیچ روش استانداردی برای تهویه دال پایه و هیچ روش تست استانداردی برای ارزیابی سطح رطوبت دال پایه آماده برای دریافت پوشش وجود ندارد. پیمانکارانی که در مورد آماده‌سازی دال پایه در هوای گرم مورد بررسی قرار گرفتند، طیف وسیعی از روش‌های تهویه مطبوع موفق را گزارش کردند.

برخی از پیمانکاران سطح را خیس می‌کنند در حالی که برخی دیگر دوست دارند از یک واشر فشار برای کمک به تمیز کردن و فشار دادن آب به منافذ سطح استفاده کنند. پس از خیس کردن سطح، پیمانکاران تغییرات گسترده‌ای را در زمان خیساندن یا تهویه گزارش می‌دهند. برخی از پیمانکارانی که از واشرهای برقی استفاده می‌کنند، بلافاصله پس از خیس شدن و حذف آب اضافی از سطح، اقدام به قرار دادن رویه می‌کنند. بسته به شرایط خشک شدن محیط، سایرین سطح را بیش از یک بار خیس می‌کنند یا سطح را با پلاستیک می‌پوشانند و بین دو تا ۲۴ ساعت قبل از برداشتن آب اضافی و قرار دادن مخلوط رویه، آن را حالت می‌دهند.

دمای دال پایه نیز ممکن است نیاز به تهویه داشته باشد اگر بطور قابل ملاحظه‌ای گرمتر از مخلوط رویه باشد. دال پایه داغ می‌تواند با کاهش کارایی آن، افزایش تقاضای آب و تسریع زمان گیرش، تأثیر منفی روی مخلوط رویه بگذارد. تهویه دما بر اساس جرم دال موجود می‌تواند دشوار باشد. مگر اینکه دال محصور یا سایه دار باشد، گزینه‌های کمی برای کاهش دمای دال پایه وجود دارد. پیمانکاران در جنوب ایالات متحده ترجیح می‌دهند سطح را با آب خنک خیس کنند یا مخلوط رویه را در شب یا هر دو قرار دهند. پیمانکاران مورد بررسی قرار دادن پوشش را بر اساس دمای بستر محدود نکردند. ترجیح داده شده در شب و تهویه رطوبت، بر اساس تجربه. در مطالعه‌ای روی پوشش‌های چسبانده شده در تگزاس، محققان دمای دال پایه را در طول تابستان در نور مستقیم خورشید ۱۴۰ درجه فارنهایت یا بالاتر گزارش کردند و توصیه کردند از قرار دادن رویه‌ها در زمانی که دمای بستر بیش از ۱۲۵ درجه فارنهایت است، خودداری شود.

ملاحظات پوشش بتنی در آب و هوای گرم، در مرحله جاگذاری شامل مدیریت دمای تحویل بتن و از دست دادن رطوبت از روی دال در طول فرآیند تکمیل است. رویه‌های مشابهی را می‌توان برای پوشش‌ها نیز دنبال کرد که برای مدیریت دمای بتن برای دال‌ها استفاده می‌شود. اگر پوشش بتنی در ساخت پارکینگ، سالن‌های صنعتی و مکان‌های دیگر در نظر گرفته می‌شود، سخت کننده بتن یک ماده‌ای است که می‌توان استحکام پوشش بتنی را افزایش دهد.

علاوه بر این، از دست دادن رطوبت از پوشش بتنی باید نظارت و به حداقل برسد. به جای استفاده از برآوردگرهای آنلاین نرخ تبخیر یا داده‌های ایستگاه هواشناسی مجاور برای محاسبه میزان تبخیر، یک ایستگاه هواشناسی دستی باید در ارتفاع حدود ۲۰ اینچ بالاتر از سطح دال قرار گیرد. تجهیزاتی در دسترس هستند که می‌توانند دمای هوای محیط و رطوبت نسبی و همچنین سرعت باد را اندازه گیری کنند. این دستگاه‌ها فقط باید دمای بتن را وارد کنند تا به طور خودکار میزان تبخیر محاسبه شود. هنگامی که نرخ تبخیر از ۰.۱۵ تا ۰.۲ پوند بر ثانیه بر ساعت فراتر رفت، باید برای کاهش نرخ تبخیر از سطح رویه اقدام کرد.

پوشش بتنی: آب و هوای سرد

پوشش بتنی در شرایط آب و هوای سرد؛ تاکید بر جلوگیری از یخ زدگی در سنین پایین و مدیریت دمای محیط در حین پخت برای ارتقای توسعه قدرت است. مدیریت دمای دال پایه در هنگام قرار دادن و عمل آوری دال تاپینگ ممکن است چالش برانگیزترین جنبه مربوط به بتن ریزی در هوای سرد باشد.

دال پایه احتمالا جرم بیشتری نسبت به دال تاپینگ خواهد داشت. در نتیجه دمای دال پایه تاثیر بسزایی در قرارگیری دال تاپینگ خواهد داشت. تاپینگ اسلب هرگز نباید روی دال پایه یخ زده قرار داده شود زیرا دمای دال پایه گرما را از مخلوط رویه تازه خارج می‌کند. در هوای سرد یک بخاری با تهویه باید در خارج از ساختمان در حین قرار دادن پوشش قرار گیرد.

توصیه‌های صنعت این است که دال پایه باید در دمای حداقل ۴۰ درجه فارنهایت در هنگام قرار دادن و پخت رویه نگه داشته شود تا هیدراتاسیون، توسعه استحکام و جلوگیری از انجماد در سنین پایین انجام شود. دال‌های پایه خنک کننده ممکن است مجموعه مخلوط رویه را به تاخیر بیندازند و زمان سرازیر شدن و فعالیت‌های پایانی را طولانی‌تر کنند. همچنین این موضوع ممکن است رویه را نسبت به سایر مسائل تکمیلی مانند جمع شدن پلاستیک و پوسته شدن سطح مستعدتر کند. در صورت امکان توصیه می‌کنیم دال پایه را برای جلوگیری از یخ زدگی گرم کنید و شرایط پخت قابل قبولی را فراهم کنید.

مخلوط‌های پوشش هوای سرد را می‌توان برای کمک به خنثی کردن اثرات دمای محیط و دال پایه بر زمان گیرش طراحی کرد. مواد سیمانی تکمیلی با واکنش کندتر را با سیمان مستقیم جایگزین کنید، از سیمان نوع بهترین گروت اپوکسی و از افزودنی‌های بتن استفاده کنید (برای حفظ زمان گیرش یکنواخت، دوز را افزایش دهید.

تهویه رطوبت پایه آماده شده قبل از قرار دادن می‌تواند در هوای سرد چالش برانگیز باشد. در صورتی که انتظار انجماد وجود داشته باشد، قبل از خیس کردن دال پایه توصیه نمی‌شود. با این حال، بیشتر تاپینگ‌ها بر روی دال‌های موجود در جایی که ساختمان ساخته شده و محصور شده است، ساخته می‌شوند. بنابراین، افزودن گرما به ناحیه‌ای که پوشش قرار می‌گیرد معمولا نسبت به ساخت اولیه روبنا و دال پایه، چالش کمتری دارد.

مانند قبل از خیس شدن پایه، در صورت انتظار یخ زدن، باید از پخت مرطوب نیز اجتناب شود. با این حال، تاپینگ‌های باند نازک به ویژه به خشک شدن زود هنگام در حالی که استحکام باند در حال توسعه است، حساس هستند. اگر پوشش چسبیده قبل از ایجاد استحکام اتصال کافی به پایه خشک و منقبض شود، نیروهای برشی می‌توانند باعث جدا شدن لایه از پایه شوند. هنگامی که لایه لایه شدن در سنین پایین رخ می‌دهد، پوشش اتصال مجدد به بستر را برقرار نمی‌کند. بنابراین جلوگیری از خشک شدن زودهنگام عامل مهمی در ساخت پوشش‌های چسبانده شده است.