دانستنی های بتن خوب

بتن خوب در مفهوم بسیار وسیع به هر ماده یا محصولی اطلاق می‌شود که از یک ماده چسبنده با خاصیت سیمانی شدن تشکیل شده باشد. این ماده چسبنده عموماً حاصل فعل و انفعال سیمان هیدرولیکی و آب است. حتی امروزه چنین تعریفی طیف وسیعی از محصولات را پوشش می‌دهد. بتن از انواع مختلف سیمان و همچنین پوزولان، خاکستر بادی، سرباره کوره آهن گذاری، دود سییلیس، مواد مضاف، مصالح سنگی بازیافتی، مواد افزودنی، پلیمرها، الیاف و غیره ساخته می‌شود.

بتن خوب چیست؟

اولین سوالی که مطرح می‌شود، این است که چه رابطه‌ای بین اجزای تشکیل دهنده بتن خوب وجود دارد؟

از سه دیدگاه می‌توان به این سوال پاسخ داد:

دیدگاه اول: دوغاب حاصل از ترکیب سیمان و آب را به عنوان ماده اصلی در نظر بگیریم که مصالح سنگی در آن نقش پر کننده ارزان‌تر را به عهده دارند.

دیدگاه دوم: مصالح سنگی درشت دانه را به عنوان مصالح بنایی در نظر گرفت که توسط ملاتی شامل سیمان هیدراته شده و مصالح سنگی ریزدانه به یکدیگر متصل شده‌اند.

دیدگاه سوم: بتن متشکل از «خمیر سیمان هیدراته شده و مصالح سنگی» و «ناحیه انتقال یا همان فصل مشترک بین آن ها» نظر می‌گیرد.

شناخت بتن خوب

سؤال مهمی که در اینجا مطرح می‌شود، این است که بتن خوب چه بتنی است؟ جواب دادن به این سؤال با توضیح بتن بد که متاسفانه متداول‌ترین مصالح ساختمانی است، راحت‌تر می‌باشد. بتن بد، ماده‌ای به قوام «قرمه سبزی آب و دون جدا» است که با سخت شدن به یک جرم کرمو، غیرهمگن و ضعیف تبدیل می‌شود. این ماده از اختلاط سیمان، مصالح سنگی و آب ساخته می‌شود. در کمال تعجب اجزای تشکیل دهنده بتن خوب نیز دقیقا مشابه با این بتن است، لیکن تفاوت بین این دو در میزان آگاهی از «چگونگی ساخت بتن» می‌باشد.

پیشنهاد بررسی: قیمت و خرید روان کننده بتن

با آگاهی از «چگونگی ساخت بتن» می‌توانیم بتن خوب بسازیم. دو معیار کلی برای تعریف بتن خوب وجود دارد: بتن باید در حالت تازه و سخت شده، یعنی زمانی که از مخلوط کن تخلیه شده تا زمانی که در قالب‌ها ریخته می‌شود، دارای کیفیت قابل قبول باشد به طول کلی، قوام بتن در حالت تازه باید طوری باشد که با وسایل موجود در کارگاه بتوان آن را متراکم نمود. همچنین چسبندگی مخلوط باید تا حدی باشد که در حمل و ریختن با وسایل موجود دچار جداشدگی نشود.

در مورد بتن سخت شده، مقاومت فشاری به عنوان معیار پذیرش در نظر گرفته می‌شود. اگر چه «عددی» که از آزمایش‌ها به عنوان مقاومت فشاری به دست می‌آید، مقاومت واقعی بتن در سازه نمی‌باشد و تنها معیاری از کیفیت آن است، اما به دلیل راحتی اندازه گیری آن، همواره به عنوان یک الزام مشخص می‌شود. بنابراین، تعیین مقاومت یک راه ساده برای تطبیق بتن با مشخصات فنی و ملزومات قراردادی آن است.

علاوه بر این، دلایل دیگری نیز برای اهمیت دادن به مقاومت فشاری وجود دارد که از جمله آن‌ها می‌توان به ارتباط بسیاری از خصوصیات بتن به مقاومت فشاری اشاره کرد. این خصوصیات عبارت از چگالی، نفوذناپذیری، دوام، پایداری در برابر سایش، پایداری در برابر ضربه، مقاومت کششی، پایداری در برابر سولفات‌ها و غیره می‌باشند. البته نباید گفت که این خصوصیات، تابعی از مقاومت فشاری هستند. باید خاطر نشان کرد که با  مشخص کردن مقاومت، نسبت آب به سیمان یا مقدار مناسب سیمان می‌توان به بهترین روش از دوام بتن مطمئن شد. اما نکته در اینجاست که عموما بتن با مقاومت بالاتر دارای خصوصیات مطلوب‌تری است.

منبع: گروت اصفهان پارتاک