روان کننده بتن
مواد افزودنی روان کننده بتن یا کاهنده آب (Plasticizer) را می‌توان بر اساس یکی از اهداف زیر به کار گرفت:
- کاهش میزان سیمان مصرفی با حفظ مقاومت و روانی بتن؛
- افزایش روانی و کارایی بتن با حفظ نسبت آب به سیمان؛
معمولا استفاده از افزودنی‌های روان کننده، مقدار آب اختلاط را بسته به ترکیبات مواد افزودنی از ۵ تا ۱۲ درصد کاهش می‌دهد. کاهش واقعی در میزان آب اختلاط به مقدار سیمان، نوع مصالح سنگی، پوزولان‌ها و عامل حباب هوازا در صورت وجود، بستگی دارد. مقدار معمول استفاده (به صورت محلول و بسته به میزان مواد جامد) در حدود ۰.۲ تا ۱ درصد وزن مواد سیمانی می‌باشد. ترکیبات سازنده این افزودنی‌ها عمدتا ترکیباتی آلی بوده که می‌توانند باعث ایجاد تاخیر در زمان گیرش بتن شوند.
با توجه به تأثیر مواد روان کننده بر زمان گیرش، این مواد به سه دسته شامل روان کننده معمولی، روان کننده کندگیر و روان کننده زودگیر تقسیم می‌شوند.
ترکیب شیمیایی و مشخصات فیزیکی سیمان مصرفی ممکن است بر روی عملکرد ماده افزودنی روان کننده تأثیر بگذارد. تحقیقات نشان می‌دهد که نسبت C۳A به C۳S و مقدار C۳A بر تأثیر مواد افزودنی روان کننده مؤثر است. هرچه میزان C۳A و نیز میزان قلیایی‌ها در سیمان کمتر باشد، تأثیر روان کننده بر افزایش مقاومت بتن بیشتر خواهد بود.
همچنین برخی مواد پوزولانی طبیعی و دوده سیلیس در مقایسه با سیمان معمولی نیاز به مقدار بیشتری از این مواد برای رسیدن به روانی معین دارند.
در بعضی موارد ممکن است دانه بندی، شکل، بافت و خواص فیزیکی و ترکیبات معدنی سنگدانه‌ها بر عملکرد این مواد اثر داشته باشند. دمای هوا و دمای ساخت بتن بر عملکرد این مواد تأثیر دارد؛ لذا قبل از مصرف باید مقدار دقیق آن در شرایط محیطی واقعی تعیین شود.
بعضی از انواع روان کننده‌ها بسته به غلظت و نوع ترکیب، مقادیر زیادی حباب هوا در بتن ایجاد می‌کنند که باید به آن توجه شود. مقدار حباب هوای این بتن‌ها باید با اصلاح روان کننده کنترل شود. در صورت مصرف این مواد به عنوان مواد کاهنده آب، آب انداختگی کاهش می‌یابد. چنانچه این مواد به عنوان روان کننده استفاده شوند و نسبت‌های مناسب اجزاء مخلوط بتن انتخاب نشود و یا دانه‌بندی سنگدانه‌ها مناسب نباشد، احتمال افزایش آب انداختگی وجود دارد. در مواردی که افزودنی‌های کاهنده آب خاصیت دیرگیری دارند، توصیه می‌شود زمان بازکردن قالب‌ها و عمل آوری متناسب دیرگیری اعمال شده توسط مصرف افزودنی افزایش یابد.
نحوه مصرف روان کننده بتن
افزودنی‌های روان کننده هم به شکل مایع و هم به شکل پودری وجود دارند. معمولا توصیه می‌شود تا این مواد به صورت محلول در آب استفاده شوند. با توجه به مقدار کم مصرف آن‌ها، استفاده از تجهیزات دقیق توزین ضروری است و این افزودنی باید یکنواخت در کل مخلوط پخش شوند.
روش ساده و مناسب مصرف این مواد اضافه نمودن آن‌ها در پایان مراحل اختلاط است. همچنین توصیه می‌شود تا حد امکان تجهیزات خودکار برای پیمانه کردن و افزودن به مخلوط بتن به کار رود. در صورت افزودن به صورت دستی، یکی از بهترین روش‌ها جهت اطمینان از پخش یکنواخت در مخلوط آن است که ابتدا اختلاط اولیه سیمان، سنگدانه و ۵۰ تا ۸۰ درصد آب انجام شده و سپس ماده افزودنی به مابقی آب اضافه و محلول حاصل به مخلوط افزوده شود. نحوه افزودن مواد روان کننده ممکن است باعث روانی متفاوت در مخلوط‌های بتن با نسبت اجزای مشابه شود.
نحوه عملکرد روان کننده بتن
اجزای فعال اصلی در افزودنی روان کننده، درحقیقت عوامل فعال سطحی هستند که بر سطح ذرات سیمان متمرکز شده و به آن‌ها بار منفی می‌دهند. این بار منفی با ایجاد نیروی دافعه بین ذرات سیمان، متفرق کردن آن‌ها را تثبیت می‌نماید. این بار منفی ضمن جلوگیری از اتصال و چسبیدن حباب‌های هوا به ذرات سیمان، غشایی از مولکول‌های جهت دار آب را بر سطح هر ذره‌ی سیمان تشکیل داده و ذرات را از یکدیگر جدا می‌نماید، بنابراین جا به جایی و تحرک ذرات بیشتر شده و آب آزاد شده از تاثیرات مهار کننده‌ی سیستم تجمعی ذرات سیمان، برای روان‌تر کردن بیشتر مخلوط و افزایش کارایی بتن وارد عمل می‌شود.
همان طور که در این شکل ملاحظه می‌شود، ذرات سیمان در حالت عادی در خمیر به صورت توده‌ای تجمع کرده و مقادیر قابل ملاحظه از آب مخلوط را در بین خود محبوس می‌کنند. با افزودن روان کننده به خمیر، سطح خارجی ذرات سیمان بار دارشده و دانه‌ها یکدیگر را دفع می‌کنند و در نتیجه آب محبوس شده آزاد شده و باعث روانی بیشتر مخلوط می‌شود.
آیا مصرف روان کننده ها اثر منفی بر بتن دارد؟
روان کننده‌ها برخصوصیات رفتاری بتن در دراز مدت اثر منفی ندارند و اگر به طور صحیح به کار گرفته شده و به خوبی توزیع شوند، مقاومت و دوام بتن را بهبود می‌بخشند. مصرف بیش از حد افزودنی روان کننده می‌تواند باعث تأخیر زیاد در زمان گیرش، آب انداختن بتن، جداشدن دانه‌ها، کاهش مقاومت اولیه و افزایش مقدار حباب هوای بتن شود.
توانایی مواد روان کننده در توزیع سیمان باعث می‌شود که سطح ظاهری بیشتری از ذرات سیمان در معرض واکنش ترکیبی با آب و هیدراسیون قرار گیرد. بنابراین مقاومت کوتاه مدت بتن در مقایسه با بتنی که با همان نسب آب به سیمان ولی بدون روان کننده ساخته شده بالا می‌رود، ضمن آن که مقاومت دراز مدت نیز به دلیل توزیع یکنواخت ذرات سیمان در بتن، بهبود خواهد یافت.
پارتاک یک واحد تولیدی پیشرو، صاحب سبک، خلاق و نوآور است و با بهره گیری از دانش روز و تجهیزات مدرن، یکی از قوی‌ترین شرکت‌های تولید کننده روان کننده بتن در کشور می‌باشد و طیف وسیعی از روان کننده‌های بتن را بسته به نیاز پروژه‌های شما، در اختیار شما قرار می‌دهد.
روان کننده های تولیدی پارتاک شامل محصولاتی می شود؟
- روان کننده نرمال؛
- روان کننده دیرگیر؛
- روان کننده دیرگیر با خاصیت حفظ اسلامپ بالا؛
روان کننده نرمال بتن
روان کننده دیرگیر با خاصیت حفظ اسلامپ بالا
روان کننده دیرگیر